Tematy warsztatów rozwojowych

1. ROZWÓJ – zaproszenie do pełni życia

Bóg, stwarzając człowieka, zaprasza go do rozwoju w całym swoim życiu, a nie do stagnacji. Rozwój osobisty – czyli działania, które rozwijają talenty i indywidualny potencjał. Ich podjęcie pozwala wzrastać, dążyć do realizacji marzeń, wyzwalać nowe możliwości.

Na warsztatach:
› o odkrywaniu w sobie potencjału i wydobywaniu z siebie tego, co najlepsze;
› o tym, że warto podjąć próbę przekraczania siebie;
› o drodze do tego, jak być szczęśliwszym i bardziej sobą.


2. ŻAŁOBA – odkrywanie prawdziwej wartości

Doświadczenie opuszczenia, tęsknoty, smutku, żalu, gniewu i poczucia winy – to najczęstsze uczucia towarzyszące żałobie. Cierpienie dotyka całego człowieka – jego emocji, duchowości i ciała. Jednak żałoba wiąże się nie tylko ze stratą kogoś bliskiego, ale jest również efektem doznawanych innych strat życiowych.

Na warsztatach:
› o utracie miłości, marzeń, złudzeń, która prowadzi do prawdy o sobie;
› o tym, że strata pozwala odkryć, co jest ważne;
› o konieczności czasu i wysiłku potrzebnych do przyjęcia i zaakceptowania straty.


3. KRYZYS – szansa rozwoju

W mniejszym lub większym stopniu kryzys dotyka każdego z nas. Często próbujemy od niego uciekać i postrzegamy go jako coś negatywnego. A dobrze przyjęty i przeżyty jest szansą na nowy początek, otwiera na odważne i dojrzałe wybory. Jest potrzebny, by odkryć prawdę o sobie.

Na warsztatach:
› o tym, jak spojrzeć na kryzys oczami Boga;
› o czasie przełomu i przesilenia prowadzącym do zwrotu w życiu;
› o tym, że kryzys wyzwala z lęku, dając poczucie wolności;
› o Bogu, który nieustannie wzywa do czegoś nowego.


4. SPOTKANIE – bliskość, która leczy

Dzięki spotkaniu z drugim człowiekiem odkrywamy siebie w pełni, dowiadujemy się, kim jesteśmy naprawdę. Możemy przejrzeć się w nim jak w lustrze, zobaczyć nasze mocne i słabe strony. Odkryć swoją kobiecość i męskość. Przekonać się o wartości swojej i innych.

Na warsztatach:
› o tym, że żeby owocnie żyć, potrzebne jest prawdziwe spotkanie z Bogiem, drugim człowiekiem i z sobą samym; › o procesie, w wyniku którego drugi człowiek, obcy staje się bliski;
› o tym, czy inność oddziela od drugiego człowieka, czy wręcz przeciwnie.


5. KOMUNIKACJA – porozumienie bez przemocy

To „język serca”, który zakłada takie mówienie i słuchanie, by słowa miały znaczenie, czyli były nośnikiem tego, co widzimy, słyszymy, co czujemy i czego potrzebujemy. Opiera się na akceptacji różnorodności. U jego podstaw jest słuchanie. Nie: ja chcę coś powiedzieć, ale: chcę usłyszeć i zrozumieć.

Na warsztatach:
› o tym, jak przez trening komunikacji poprawić jakość życia swojego i innych;
› o etykietowaniu, które zabija dobre relacje;
› o tym, jak spojrzeć na siebie i drugiego człowieka w nowym świetle;
› o rozwiązywaniu konfliktów.


6. DEPRESJA – lecząca obecność

Dotyka niezależnie od wieku, płci, koloru skóry, statusu społecznego i majątkowego. Towarzyszą jej stany obniżonego nastroju, poczucie braku energii, niemożność przeżywania radości, niska ocena własnej wartości; ogranicza zdolność do pracy i nauki. To choroba uleczalna, nawet przy całkowitym braku nadziei.

Na warsztatach:
› o sposobach rozpoznania depresji i szukaniu pomocy;
› o odnajdowaniu źródła depresji;
› o konieczności obecności w depresji drugiej osoby;
› o sposobach pomocy i towarzyszenia osobom cierpiącym na depresję.


7. ASERTYWNOŚĆ – sztuka mówienia „nie”

To umiejętne stawianie granic, będące na wskroś biblijne. Zakłada szacunek i obronę siebie, praw drugiego człowieka oraz jego systemu wartości. Stanowi element zdrowej troski o siebie na trzech płaszczyznach: cielesnej, duchowej i psychicznej.

Na warsztatach:
› o tym, jak być stanowczym, jak nie raniąc, powiedzieć komuś „nie”;
› o umiejętności mówienia „nie” sobie, czyli o zdrowej ascezie i umiarze;
› o granicach – postawie pełnej godności i odwagi;
› o sytuacjach, w których asertywność nie jest wskazana.


8. CIAŁO – moja ziemia obiecana

Duch i ciało często sobie przeciwstawiane, a w rzeczywistości są ze sobą integralnie związane. Bo piękno ciała wydobywa się z piękna duchowości. Jest świątynią Ducha. Darem, który został nam dany i zadany. Również do tego, by angażować je w przeżywanie wiary.

Na warsztatach:
› o tym, jak cielesność brata się z duchowością;
› o otwarciu na duchowość, prowadzącym do odkrycia szacunku dla ludzkiego ciała i jego wartości;
› o seksualności – cennej energii, która otwiera na drugiego człowieka i nie pozwala zamknąć się w sobie.


9. PRZEBACZENIE – droga do wolności

Każdy człowiek doświadcza krzywdy i cierpi z jej powodu. Jednocześnie każdy z nas sprawia ból innym, stając się sprawcą cierpienia. Proces przebaczenia do wolności dla tego, który doświadcza zranienia, i dla tego, który jest jego sprawcą, uwalnia zarówno od poczucia krzywdy, jak i poczucia winy. Doświadczenie krzywdy i przebaczenia to najbardziej podstawowe przeżycia.

Na warsztatach:
› o różnicy między przebaczeniem a pojednaniem;
› o konieczności budowania przebaczenia na prawdzie i sprawiedliwości;
› o tym, czy przebaczenie uodparnia nas na kolejne zranienia i czy jest możliwe pojednanie z osoba zmarłą.

 


10. UCZUCIA – droga do źródła

To integralna część naszej egzystencji. Są cennym informatorem o nas samych. Pozwalają zrozumieć, co w danym momencie się w nas kryje. Żeby mądrze nimi kierować, musimy je usłyszeć, zrozumieć i podjąć za nie odpowiedzialność.

Na warsztatach:
› o tym, że uczucia nie są ani dobre, ani złe, a nabierają wartości dopiero w naszych reakcjach;
› o tym, że te „gorszej” kategorii, mogą stać się siłą napędową naszego życia i rozwoju;
› o tym, że spontanicznie odsłaniają nasze pragnienia, motywacje, niechęci i opory.


11. O MIŁOSIERDZIU DLA SAMEGO SIEBIE

Miłosierdzie – jest „drugim imieniem” miłości, ujmującym jej aspekt najgłębszy i najbardziej wzruszający: gotowość do zaspokojenia wszelkich potrzeb, a zwłaszcza bezgraniczną zdolność przebaczania (Jan Paweł II). Wynika ze współczucia, ale nie zatrzymuje się na nim, lecz zakłada konkretne działanie skierowane w kierunku potrzebującego pomocy. To podnoszenie z trudnych sytuacji, dowartościowanie, wydobywanie dobra spod wielu warstw.

Na warsztatach
> Jak być miłosiernym wobec siebie samego?
> Po co prawdziwie pokochać siebie?
> Jak przebaczyć sobie?


12. O UCZUCIACH – LĘK

Lęk – najbardziej podstawowe uczucie, którego doświadcza każdy człowiek. Pojawia się jako pierwsze uczucie, gdy się rodzimy, i jest ostatnim, gdy umieramy. Towarzyszy nam przez całe życie i jest najsilniejsze, bo wiąże się z naturalną obroną siebie i swojego życia. Ma różne oblicza – lęk przed byciem sobą, brakiem akceptacji, samotnością, podejmowaniem decyzji, uczuciami, miłością.

Na warsztatach:
> Jak radzić sobie z lękiem? Jak go oswoić?
> Co zrobić, żeby wydostać się z permanentnego stanu zagrożenia?
> Jak wykorzystać lęk, żeby pobudzał i mobilizował energię twórczą?


13. O UCZUCIACH – POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI

Poczucie własnej wartości – jedna z najgłębszych ludzkich potrzeb. Każdy człowiek jest wartościowy. Ta wartość jest obiektywna, niezniszczalna. Bo mająca źródło w Bogu, który kocha każdego człowieka i w każdym widzi wartość. Troska o swoją wartość jest więc obowiązkiem człowieka. Bardzo często jednak boryka się on z brakiem poczucia własnej wartości.

Na warsztatach:
> Co może być we mnie wartościowego?
> Jak odnaleźć w sobie wartość?
> Jak się o nią troszczyć?


14. PORAŻKA, KTÓRA PROWADZI DO ZWYCIĘSTWA

Co dobrego może być w doświadczeniu porażki? Jak sobie radzić z przegraną i rozczarowaniem? Na te i podobne pytania będziemy starali się znaleźć odpowiedź, rozważając historię życia Józefa Egipskiego.


15. O UCZUCIACH - ZŁOŚĆ

Złość - uczucie, które broni. Łączy się z siłą potrzebną do obrony swoich poglądów, siebie, bliskich i tych, którzy są krzywdzeni. Jest potrzebna zarówno do rozwoju człowieka, jak i do budowania więzi, tworzenia prawdziwie trwałych związków. Agresja może przynosić lęk i krzywdę, ale też błogosławieństwo.

Na warsztatach:

> W czym przejawia się agresja?
> Czy mam do niej prawo?
> Jak przemienić ją w coś pozytywnego?
> Co zrobić, żeby stała się motorem rozwoju?

Back To Top