Po co rozwój?
Rozwój jest synonimem życia. Jeśli coś żyje, to rozwija się albo… zaczyna obumierać. Jakość życia człowieka zależy właśnie od rozwoju. Jest on prawidłowy, jeżeli jest adekwatny dla określonego etapu życia człowieka i zintegrowany wymiarach duchowym, psychicznym i fizycznym.
W naszej pracowni możesz skorzystać z:
WARSZTATÓW ROZWOJOWYCH
› Kursu pisania ikon, w ramach którego uczestnicy podejmują ćwiczenia duchowe, których celem jest nawrócenie, głębsza integracja osobowa i rozwój zdolności plastycznych. W ten twórczy proces uczestnicy angażują się przez modlitwę, uczą się przekraczać osobiste ograniczenia, a owocem ich wysiłków jest własnoręcznie napisana ikona. Kurs jest wszechstronnym oddziaływaniem, które dynamizuje całego człowieka w rozwoju przez twórczość.
› Bibliodramy – jest ona otwartym procesem interakcji między tekstem biblijnym i jakąś grupą, w którym próbuje się zintegrować przekaz biblijny z osobistymi doświadczeniami. Celem jest nowe doświadczenie religijne i zrozumienie Biblii na bazie identyfikacji uczestników z postaciami i sytuacjami biblijnymi. Wymiar integratywny wyraża się w tym, że uczestnicy angażują w niej całych siebie: ciało, psychikę i ducha, uczucia i rozum, osobistą historię życia i znaczące relacje społeczne.
› Warsztatów biblijno-psychologicznych – zawsze skierowanych na ściśle określony temat, np. przebaczenie, kryzys, żałoba. Uczestnicy mają okazję zobaczyć, czym te stany są w Biblii, i odnieść je do swoich doświadczeń egzystencjalnych, zastanowić się, jak sobie radzić w trudnych doświadczeniach życia i różnorodnych wyzwaniach.
PSYCHOTERAPII:
› indywidualnej,
› grupowej – prowadzonej metodą psychodramy.
Psychoterapia nie jest stricte formą rozwoju, ale raczej leczeniem. Zawsze jednak łączy się z rozwojem osobistym. Jest bowiem drogą do przełamania blokad w sobie, związanych z zaburzeniami emocjonalnymi, lękowymi, nerwicowymi i depresyjnymi, a także w sytuacjach kryzysowych, a wiążących się z cierpieniem, problemami osobistymi, różnego rodzaju trudnościami. Psychoterapię można więc postrzegać również jako funkcję rozwoju osobowościowego.